Największy odsetek osób w wieku poprodukcyjnym (24–28 proc.) mieszka w Śródmieściu, na Żoliborzu, Mokotowie, Ochocie, Woli i Bielanach.
Warszawa się starzeje ‒ podobnie jak inne polskie i europejskie miasta. W całej stolicy w wieku poprodukcyjnym jest ponad 386 tys. osób. Łączą je wspólne potrzeby i problemy, takie jak zagrożenie ubóstwem, dyskryminacja na rynku pracy, nieprzyjazna przestrzeń publiczna czy ograniczony dostęp do służby zdrowia i kultury. Zarazem jednak wiele też tę grupę dzieli ‒ w zależności od stanu zdrowia, sytuacji ekonomicznej, rodzinnej czy poziomu wykształcenia.
Od lat na całym świecie toczy się debata poświęcona wyzwaniom związanym z procesami starzenia się. Jej przykładem jest między innymi madrycki plan działania w kwestii starzenia się społeczeństw, przyjęty przez państwa członkowskie ONZ w 2002 r.
Również Warszawa ma dokument strategiczny dedykowany osobom starszym. Jest nim program „Warszawa przyjazna seniorom na lata 2013‒2020”. Jego zaletą jest perspektywa patrzenia na starość i osoby starsze przez pryzmat potencjału oraz zasobu, który można wykorzystać, a nie problemu i obciążenia.
W mieście i poszczególnych dzielnicach tworzone są między innymi rady seniorów. Do ich zadań należy opracowywanie kierunków, standardów, rozwiązań i działań na rzecz seniorów, wspieranie procesów wzmacniających zaangażowanie obywatelskie i opiniowanie projektów miejskich dokumentów dotyczących spraw ważnych dla seniorów.
Warszawska Rada Seniorów, a przede wszystkim dzielnicowe rady seniorów, stanowią szansę na zwiększenie udziału osób starszych w życiu publicznym, a działania tych grup mogą realnie wpłynąć na poprawę sytuacji starszych mieszkanek i mieszkańców Warszawy. To, jakie będą ich rzeczywista rola i siła oddziaływania, pokaże najbliższych kilka miesięcy.
Marta Jezierska,
radnaWarszawy
